عنصرها
یک عنصر HTML معمولاً شامل یک تگ آغاز و یک تگ پایان با محتوای بین آنها است:[۱]
در عنصر HTML همه چیز از تگ آغازی تا تگ پایانی است:
| تگ پایانی | محتوای عنصر | تگ آغازی |
|---|---|---|
| </h1> | اولین عنوان من | <h1> |
| </p> | اولین پاراگراف من | <p> |
| <br> |
عنصرهای HTML تودرتو[ویرایش | ویرایش]
عنصرهای HTML می‌توانند تودرتو باشند (عنصرها شامل عنصرهای دیگری باشند).
همهٔ سندهای HTML دارای عنصرهای HTML تودرتو هستند.
این مثال دارای چهار عنصر HTML است:
مثال[ویرایش | ویرایش]
1 <!DOCTYPE html>
2 <html>
3 <body>
4
5 <h1>My First Heading</h1>
6 <p>My first paragraph.</p>
7
8 </body>
9 </html>
توضیح مثال[ویرایش | ویرایش]
عنصر <html> کل سند را تعریف می‌کند.
یک تگ آغازی <html> و یک تگ پایانی </html> دارد.
داخل عنصر <html> عنصر <body> قرار دارد.
1 <html>
2 <body>
3
4 <h1>My First Heading</h1>
5 <p>My first paragraph.</p>
6
7 </body>
8 </html>
عنصر <body> بدنهٔ سند را تعریف می‌کند.
یک تگ آغازی <body> و یک تگ پایانی </body> دارد.
داخل عنصر <body> عنصرهای HTML دیگری قرار دارند: <h1> و <p>
1 <body>
2
3 <h1>My First Heading</h1>
4 <p>My first paragraph.</p>
5
6 </body>
عنصر <h1> عنوان را مشخص می‌کند.
یک تگ آغازی <h1> و یک تگ پایانی </h1> دارد.
محتوای عنصر هست: اولین عنوان من.
<h1>My First Heading</h1>
عنصر <p> یک پاراگراف را مشخص می‌کند.
یک تگ آغازی <p> و یک تگ پایانی </p> دارد.
محتوای عنصر هست: اولین پاراگرف من.
<p>My first paragraph.</p>
تگ پایانی را فراموش نکنید[ویرایش | ویرایش]
برخی از عنصرهای HTML بخوبی نمایش داده می‌شوند، حتی اگر تگ پایانی را فراموش کنید:
مثال[ویرایش | ویرایش]
1 <html>
2 <body>
3
4 <p>This is a paragraph
5 <p>This is a paragraph
6
7 </body>
8 </html>
مثال بالا در همهٔ مرورگرها اجرا می‌شود، زیرا تگ پایانی دلخواه در نظر گرفته می‌شود.
عنصرهای خالی HTML[ویرایش | ویرایش]
عنصرهای HTML بون هیچ محتوایی عنصرهای خالی نامیده می‌شوند.
<br> یک عنصر خالی بدون تگ پایانی است (تگ <br> خط جدید را تعریف می‌کند):
مثال[ویرایش | ویرایش]
<p>This is a <br> paragraph with a line break.</p>
عناصر خالی را می‌توان در همان تگ آغازی «بست» مانند: <br>.
HTML5 نیازی به بستن عنصرهای خالی ندارد. اما اگر بخواهید اعتبارسنجی دقیق انجام دهید، یا اگر لازم باشد سند توسط پارسرهای XML هم خوانا باشد، باید همهٔ عنصرهای HTML را به درستی ببندید.
HTML به کوچکی و بزرگی حروف حساس نیست (به انگلیسی: Case Sensitive)[ویرایش | ویرایش]
تگ‌های HTML به بزرگی و کوچکی حروف حساس نیستند: <p> دقیقاً مشابه <P> است.
HTML5 استاندارد نیازی به تگ‌های با حروف کوچک ندارد اما WSC حروف کوچک را پیشنهاد می‌کند و برای انواع سند سخت‌تر مانند XHTML حروف کوچک را درخواست می‌کند.
منابع آموزشی[ویرایش | ویرایش]